اکبر گنجی: ما بی شماریم یعنی چه؟! جنبش و شبکه کجا بود؟

اکبر گنجی ول کن معامله نیست! او پس از آن که به استناد نظرسنجی های اصلاح طلبان و اظهارات کسانی چون بهزاد نبوی، تاج زاده، رمضان زاده و عبدی ثابت کرد تقلب واقعیت ندارد و سپس تحت فشار به قول خودش «استبداد سبز» مجبور شد عقب نشینی کند، باز هم به فتنه گران و اپوزیسیون ضد انقلاب گیر سه پیچ داده که کو؟ کدام جنبش و شبکه اجتماعی سبز؟!
وی در ادامه پرسش های خود از ماهیت مفقود «جنبش سبز» می نویسد: آنانی که از جنبش سبز سخن می گویند باید روشن سازند که اصطلاح جنبش را دقیقاً به چه معنایی به کار می برند؟ اگر جنبش به معنای وجود شبکه های اجتماعی غیررسمی است، دو نکته باید روشن شود؛ اول- این شبکه ها به چه معناست. دوم- شبکه اجتماعی هر معنایی که داشته باشد، باید با شواهد و قرائن نشان داد که به همان معناست، اینک روابط شبکه بالفعل میان سبزها وجود دارد. اعتراض یکی از ارکان جنبش های اجتماعی است. چرا شاهد اعتراضات سیاسی سبزها نیستیم؟ آیا متغیر سرکوب به تنهایی رفتار سبزها و عدم وجود اعتراض سیاسی را توضیح می دهد؟
وی با اشاره به ناتوانی فتنه گران از برگزاری تجمع و تحصن و اعتصاب و... می نویسد: جنبش های اجتماعی از طریق اعتراض های پرتعداد، میزان پایگاه اجتماعی و قدرت خود را به رخ رژیم ها می کشند. سبزها در عین این ادعا کنش خاصی بروز نمی دهند. با این حساب «ما بیشماریم» یعنی چه؟ شاید «سرکوب گسترده» توجیه مفیدی باشد. ]اما[ خارج از کشور را چگونه باید تبیین کرد؟ گفته می شود حدود 3 میلیون ایرانی در کشورهای خارجی اقامت دارند. «ما بیشماریم» در خارج چه معنایی دارد؟ ساده ترین مدعا، مدعای وجود بیشمار ناراضی است. «بیشمار ناراضی» یعنی چه قدر؟ 95 درصد؟ 90 درصد؟ 75 درصد؟ فرض کنیم 90 درصد ایرانیان مقیم دیگر کشورها ناراضی هستند. متغیر سرکوب هم در خارج وجود ندارد. آیا سبزها می توانند در یک روز تعطیل، 10 درصد (300هزار تن) یا 5 درصد(150هزار تن) از این جمعیت را برای حرکتی اعتراضی در سراسر دنیا گرد آورد؟ اختصاص چند ساعت وقت برای یک تظاهرات در خارج هیچ هزینه ای ندارد. اگر چنین امکانی وجود ندارد، متغیر «سرکوب» نمی تواند توجیه گر مسئله باشد. در این صورت چرا تحلیلگر نباید در وجود شبکه های اجتماعی سبز شک و تردید کند؟ و چرا نباید ناظر بیطرف مجاز نباشد که بگوید شبکه های این چنینی وجود خارجی ندارد؟
یادآور می شود گنجی در پی انتشار تحلیل های اخیر خود با موجی از ناسزا و فحاشی محافل ضد انقلاب مواجه شد چندان که «ا.ن» طنزنویس قریحه خشکیده فراری، او را به چارپایی تشبیه کرد که سم بر زمین می کوبد! با این حال باید گفت که ظاهراً گنجی با وجود سم و دمی که برای او بسته اند، بهتر از دیگر هم قطارانش در خارج واقعیت آشفته فتنه سبز را درک کرده است.

جلوگیری رئیس جمهور از یک اقدام چاپلوسانه

  رئیس جمهور از انتشار کتابی تملق آمیز نسبت به مدیریت وزارت صنایع انتقاد کرد.
به گزارش جهان نیوز پس از پایان یکی از جلسات اخیر هیئت دولت، دکتر احمدی نژاد از «وزیر صنایع و معادن می خواهد بماند چرا که با او کار خصوصی دارد» وزیر صنایع و معادن پس از این دیدار سریعاً به محل کار خود می آید و دستور می دهد تا آنچه را که رئیس جمهور به او تذکر داده است پیگیری نماید.
محرابیان از مجموعه زیر دست خود می خواهد تا در خصوص چاپ کتاب «محراب تولید» که توسط «ع.د» مدیرعامل صندوق بازنشستگی مس درباره عملکرد و فعالیت های وزارت صنایع و معادن در دوران محرابیان می باشد گزارش فوری بدهند. وزیر صنایع محورهای گزارش خواسته شده را تعداد کتاب چاپ شده، هزینه های آن، محل پرداخت و اینکه این کتاب با اجازه چه کسی چاپ شده است مشخص می نماید؟
جهان نیوز می افزاید: خبرهای دریافتی از پیگیری های ویژه وزیر در این خصوص گزارش می دهند. این منابع آگاه معتقدند که این پیگیری ویژه محرابیان با تذکر رئیس جمهور بعد از جلسه هیات دولت بی ارتباط نبوده است. این منابع خبری همچنین گزارش داده اند که وزیر صنایع و معادن از پاسخ نویسنده کتاب محراب تولید به سایت جهان به شدت ابراز ناراحتی و تاسف کرده است.
محرابیان معتقد است هیچ هماهنگی برای چاپ این کتاب حتی ده جلد با وی نشده بود و تا لحظه انتشار خبر مربوطه اطلاعی از موضوع نداشته است اما آقای «د» در پاسخ خود به سایت جهان آورده بود «کتاب منتشر نشده مزبور که مجموعه اخبار و گزارشات عملکرد وزارت صنایع و معادن را در برمی گرفت، به ابتکار شخصی اینجانب و به منظور دفاع از عملکرد وزارت صنایع و معادن، به صورت مقدماتی آماده و پس از تهیه در 10 نسخه آزمایشی، به رویت برخی از دست اندرکاران عرصه صنعت و از جمله جناب آقای مهندس علی اکبر محرابیان وزیر محترم صنایع و معادن و 3 نفر از معاونین و مشاورین ایشان رسید».
وزیر صنایع و معادن به دفتر وزیر دستور داده است تا هر چه سریعتر این گزارش تهیه تا در جلسه بعدی هیات دولت به رئیس جمهور گزارش داده شود.
یک منبع آگاه در وزارت صنایع گفت: وزیر صنایع در برخی دیدارهای خود با مسئولان وزارت خانه با اعلام نارضایتی شدید رئیس جمهور از رواج اینگونه تملق و چاپلوسی ها آنهم از کیسه بیت المال تاکید کرده است که با مسببان این نگرانی رئیس جمهور به شدت برخورد می کند.
خبرهای رسیده از صندوق بازنشستگی مس که «ع.د» نویسنده کتاب «محراب تولید» عهده دار مدیرعاملی آن می باشد حاکی از انتشار اخباری مبنی بر عزل وی می باشد.

استناد به منشور برادری تبدیل به کیفرخواست علیه فتنه گران شد

یک سایت حامی فتنه گران ضمن انتشار چند مصاحبه و مقاله و مانور روی «منشور برادری» امام خمینی(ره) چنین القا کرد که منکوب شدن جریان فتنه، به معنای تک صدایی و یکدست کردن جامعه و مخالف دیدگاه های امام است.
سایت کلمه وابسته به موسوی مصاحبه سایت جماران با مجید انصاری را با این عنوان منتشر کرد «مجید انصاری: منشور برادری به رسمیت شناختن چند صدایی در جامعه اسلامی است» و برای مقاله عماد افروغ هم این تیتر را برگزید «امام، مخالف یکدست جامعه بود».
نکته جالب در این میان این است که در هر دو مصاحبه و مقاله اشارات روشنی نسبت به مرزبندی امام با مخالفان اصل نظام و انقلاب وجود دارد که همان گمشده اصلی جریان فتنه گر مدعی اصلاحات است. به عبارت دیگر این جریان به اعتبار برهم خوردن مرزبندی اش با ضد انقلاب بلکه تعامل و تفاهم و ائتلاف با محافل ضد انقلاب نمی تواند صلاحیت و رسمیت حضور در درون خانواده انقلاب را داشته باشد.
به عنوان مثال در مقاله افروغ اگر چه قید شده که «اگر کسی در این نظام در فکر حذف و یا تخریب دیگران برآید و مصلحت جناح و خط خود را بر مصلحت انقلاب مقدم بدارند، پیش از ضربه به رقیب به اسلام و انقلاب لطمه زده» اما در عین حال این نکته هم اشاره شده که «حضرت امام محور وحدت را حفظ اصول می دانند و به طور خاص بر حفظ جمهوری اسلامی اصرار می ورزند» و «امام در منشور برادری اشاره می کنند: توجه داشته باشید که شما هر دو ]جناح[، دشمن مشترک دارید و اگر دیدید فردی در داخل گروه شما یا در گروه دیگر از اصول تخطی می کند باید قاطعانه مقابلش بایستید.»
بنابراین طبیعی است بپرسیم جریانی که آشوب خیابانی راه انداخت، مقابل رای مردم و جمهوریت ایستاد، علناً روی «اسلام» خط کشید و شعار جمهوری ایرانی سر داد، به ضدیت با ولایت فقیه پرداخت و هماهنگ با دشمن رفتار کرد، آیا باید تحمل شود یا «قاطعانه» مورد برخورد قرار گیرد؟
مجید انصاری عضو مرکزیت مجمع روحانیون نیز در مصاحبه خود از لزوم چند صدایی کردن جامعه براساس منشور برادری سخن گفته و خواستار تحمل جریان متبوع خود از سوی اصولگرایان و نظام شده است. او هم اگر چه به برخی پرسش های صریح مطرح درباره عملکرد مدعیان اصلاح طلبی جواب نداده اما در عین حال جملاتی قابل تأمل و قابل احتجاج بیان کرده است؛ «امام می فرمایند جناح ها به اسلام و قرآن و انقلاب وفادارند. فهرست اصول اینهاست؛ اصل اسلام، اصل قرآن و اصل انقلاب اسلامی. طبیعی است که به این ترتیب اگر گروهی پیدا شد و اساس انقلاب را قبول نداشت مثلاً سلطنت طلب باشد یعنی کسی که اصل انقلاب را نهی می کند مفهوم و معنایش این است که او همان ارزش های نظام شاهنشاهی را مناسب می دانسته، طبیعی است که او فردی نیست که در دایره وحدت بگنجد.»
جا دارد از آقای انصاری پرسیده شود دفاعیات جانانه سلطنت طلبان فاسدی چون رضا ربع پهلوی، داریوش همایون، فرح پهلوی و ده ها خائن نظیر آنها نسبت به اصلاح طلبان و به طور مشخص موسوی و کروبی و خاتمی- با ذکر دلیل این حمایت، یعنی خیانت آنها به جمهوری اسلامی و ایجاد آشوب و فتنه- چه معنایی می تواند داشته باشد؟
همچنین مجید انصاری با استناد به «منشور برادری» حضرت امام خمینی می گوید:« امام می گویند اکثریت هر دو جریان می خواهند کشورشان مستقل باشد.... اکثریت قاطع هر دو جریان می خواهند که کشورشان مستقل باشد. پس استقلال کشور یکی از اصول است. اگر گروهی و حزبی اعتقادش بر این باشد که چه اشکالی دارد در این نظم نوین جهانی یک بچه حرف شنوی باشیم، کشور تسلیمی باشیم و ببینیم که نظم جهانی چه می گوید و ما همان را انجام دهیم، هر چه آمریکا و قدرت های جهانی می گویند و می پسندند ما خارج از دایره قدرت جهانی حرفی نزنیم یا اگر در جایی که لازم است بایستیم، ایستادگی نکنیم ولو به بهای از دست دادن استقلال کشور، این ها نیز از دایره اصول خارج اند.»
درباره این استناد هم جا دارد بپرسیم آیا منطق تسلیم طلبی در برابر نظم نوین جهانی آمریکایی غیر از حلقوم مدعیان اصلاح طلبی بلند شد و هم اکنون هم در بیانیه های موسوی و کروبی و مشارکت و دیگران جز همین منطق نهفته است؟ همچنین باید پرسید حضرات کدام رویکرد خائنانه و ذلت بار را پیشه کرده اند که سران جبهه استکبار در آمریکا و رژیم صهیونیستی و اسرائیل علناً و با ذکر نام بارها از «مبارزات شجاعانه و الهام بخش آنها با جمهوری اسلامی»! تمجید کرده اند؟ اگر به تعبیر آقای مجید انصاری ، گروهک آمریکایی نهضت آزادی یکی از خط قرمزهای خط امام است، باید از ایشان پرسید چگونه نامزد مجمع روحانیون (میرحسین موسوی) طی یک سال و نیم گذشته، از جمله با سران این گروهک بارها ملاقات و رایزنی کرده و یا پس از چند بار انکار، خبر یکی از همان ملاقات ها را خردادماه گذشته علناً و رسماً در سایت خود- کلمه- منتشر کرد؟ و چرا کوچک ترین اعتراضی به این تحرکات منافقانه از سوی «مجمع» و کسانی چون آقای انصاری نشد؟ این است وفاداری به مضامین بلند منشور برادری و خط امام؟!
نهایتاً باید تصریح کرد که خط امام و اصول بنیادین آن، رسواکننده است و جریان نفاق هر چه بیشتر بکوشد خود را پشت این عنوان پنهان کند، به اعتبار اصول و شاخص های روشن این خط، بیشتر رسوا خواهد شد. در این میان از اصلاح طلبانی که هنوز مدعی اند به خط امام وفادارند توقع این است که در صورت داشتن صداقت، قبل از هر چیز از فتنه گران و آشوب طلبان نوکر آمریکا و اسرائیل اعلام برائت و بیزاری کنند. این کمترین ادای دین به خط امام است.

بوش از قصد خود برای جنگ افروزی علیه ایران پرده برداشت

خاطرات تازه منتشر شده جرج بوش نشان می دهد بحث حمله به ایران از مدت ها قبل در دولت امریکا مطرح بوده اما هرگز اجرا نشده است.
به گزارش پرس تی وی، جرج بوش پسر در کتاب خاطراتش که تحت عنوان «لحظات تصمیم گیری» منتشر شد، می نویسد: «من به پنتاگون دستور دادم تا بررسی های لازم برای حمله به ایران را انجام دهد. این حمله می توانست حداقل موقتا ساخت بمب را متوقف سازد.» روزنامه انگلیسی دیلی تلگراف سه شنبه (18 آبان) گزارش داد، بوش در کتابش از مخالفت مشاوران امنیت ملی امریکا با حمله نظامی به ایران و امکان افزایش مخالفت ها از سوی مردم ایران سخن می گوید.
بوش در دفاع از تصمیمش برای حمله نظامی علیه ایران گفت: «یک مسأله روشن است. امریکا نباید هرگز به ایران اجازه دهد با بمب اتمی جهان را تهدید کند.» امریکا و متحدان غربی اش از جمله اسرائیل ایران را به تلاش برای دست یابی به سلاح اتمی متهم می کنند اما مقامات ایران تاکنون بارها ضمن رد این اتهام ها، بر صلح آمیز بودن برنامه اتمی تهران تاکید کرده اند.
این درحالی است که تهران به عنوان یکی از امضاکنندگان پیمان منع گسترش تسلیحات اتمی (ان پی تی) حق دارد برنامه های اتمی صلح آمیزش را دنبال کند. کتاب 479 صفحه ای بوش که قرار است نهم نوامبر در امریکا منتشر شود، همچنین از برنامه های دولت وقت امریکا برای حمله علیه تاسیسات احتمالی اتمی سوریه به درخواست ایهود اولمرت نخست وزیر وقت اسرائیل پرده برمی دارد. در بخش هایی از این خاطرات همچنین آمده است، اولمرت در گفت وگویی تلفنی با رئیس جمهور وقت امریکا (جرج بوش)، بمباران محل این سایت اتمی را خواستار می شود اما بوش از حمله نظامی به این سایت به دلیل کمبود شواهد امتناع می کند. پس از این گفت وگوی تلفنی، بوش درباره این موضوع با مشاوران امنیت ملی گفت وگو می کند اما نمی تواند مدارک روشنی در این باره به دست آورد. بوش در خاطراتش می نویسد، بمباران تاسیسات منتفی شد اما بمباران یک کشور بدون هیچ گونه هشدار یا ادله از پیش اعلام شده، می توانست اثرات مخربی برای امریکا به دنبال داشته باشد. بوش در پاسخ به اولمرت می گوید: «نمی توانم حمله به کشوری را توجیه کنم مگر آن که آژانس های اطلاعاتی از برنامه تولید بمب در این سایت خبر دهند.» بوش در کتابی درباره خاطراتش از زمان ترک مصرف مشروبات الکلی در سال 1986 تا تصمیم به حمله به عراق در سال 2003 و بحران اقتصادی در بازارهای امریکا در سال 2008 نوشته است. چهل و سومین رئیس جمهور امریکا که میزان محبوبیتش در دوران ریاست جمهوری به پایین ترین حد در تاریخ این کشور رسید، امیدوار است، زمانی که مردم این کتاب را می خوانند، درباره وی با نظر مساعدتری قضاوت کنند.

آمریکا مقابل ایران «فریز» شده است

محافل رسانه ای آمریکا پیش بینی کردند مذاکرات آتی ایران و 1+5 هیچ دستاوردی برای واشنگتن نداشته باشد.
مجله تایم در این زمینه نوشت: هیچ کس انتظار ندارد ایران در مذاکرات ماه جاری به دست و پای آمریکا بیفتد. در واقع مقامات آمریکایی انتظار چندانی از این مذاکرات ندارند. آنها مراقب هستند موافقت ایران برای دور تازه مذاکرات در ژنو یا وین را به عنوان نشانه ای از پیروزی استراتژی تحریم نشان ندهند چرا که ایران همچنان از حجم بالایی از روابط تجاری با کشورها و از جمله همسایگان و کشورهایی چون چین بهره مند است. از جمله مواردی که ایرانی ها اصرار به بحث و گفت وگو درباره آن دارند، موضوع توانمندیهای هسته ای اسرائیل است و این نشانه ای آشکار از تصمیم آنها برای به رخ کشیدن استانداردهای دوگانه غرب تلقی می شود.
این مجله آمریکا همچنین درباره بن بست گزینه تحریم و ناکارآمدی تهدید نظامی نوشت: راه نظامی راه حلی برای خروج از بن بست فعلی نیست چرا که مقامات تصمیم گیر آمریکایی کاملا از عواقب آغاز یک جنگ دیگر آگاهند.
همچنین تهدید نظامی هیچ مبنای حقوقی ندارد و تمام قطعنامه های سازمان ملل با چنان دقتی تنظیم شده اند که بهانه ای برای حمله به آمریکا داده نشود. بنابراین تهدید نظامی صرفا می تواند توافقات شکننده فعلی را هم از هم بپاشد و این به نفع ایران خواهد بود.
تایم درباره انفعال فعلی دولت آمریکا نوشت: نظیر چنین انفعالی در دولت بوش نیز رخ داد و نتیجه آن عبور از خطوط قرمز و دستیابی به برنامه غنی سازی بود.
نشریه فارین پالیسی هم با اشاره به بن بست و بی فایدگی تحریم ها نوشت: هر نوع تهدید نظامی، اتفاق نظر موجود بر سر تحریم هایی را که به سختی روی آن کار شده، به هم می ریزد و به منافع استراتژیک آمریکا لطمه می زند. چنین ایده ای همچنین فرصت می دهد تا مذاکره در فضای تهدید را بی معنا و ریاکارانه بخواند.
روز گذشته سناتور لیندسی گراهام خواستار حمله نظامی با هدف انهدام نیروی نظامی ایران شده بود. این گزافه گویی در حالی است که آمریکا پس از 9 سال هزینه و تلفات سنگین، از عهده گروهک طالبان برنیامده و بی کفایتی نظامی خود را نشان داده است، همچنان که در قمار پرهزینه عراق هم بازنده مطلق محسوب می شود.
ناامیدی محافل آمریکایی از اثرگذاری تحریم ها در حالی است که روزنامه آلمانی هندلزبلات به تازگی در گزارشی تصریح کرد: با وجود تحریم های اقتصادی برخی کشورهای همسو با واشنگتن، مناسبات تجاری آلمان و ایران گسترده تر از گذشته شده است.
به نوشته این روزنامه «تحریم ها علیه ایران کارایی ندارند و ارتباطات تجاری ایران و آلمان طی یک سال اخیر 6/11درصد رشد داشته است. شرکت های آلمانی فارغ از مباحث سیاسی به تجارت با جمهوری اسلامی سرگرم هستند تا از رقابت با شرکتها و کشورهای دیگر باز نمانند.»

انتقاد تند خاتمی پس از جلسه با موسوی / سیاست را زنانه کرده و ...

سید محمد خاتمی پس از جلسه با میر حسین موسوی اذعان داشت: این جلسه و دیدار نمایشی بود. اینها من را مجبور کردند با موسوی دیدار داشته باشم.
به گزارش خبرنگار جهان، مدتی پیش رسانه های سبز از دیدار خاتمی با موسوی نوشتند، این در حالی است که همه تحلیل ها و اخبار حاکی از آن است که دو دستگی در جریان فتنه جدی است و این قبیل کارها صرفا با هدف حفظ وحدت ظاهری صورت می گیرد.
در همین رابطه یک منبع آگاه با اشاره به اظهارات اخیر خاتمی در میان تعدادی از نزدیکان خود گفت: خاتمی تمایلی برای شرکت در جلسه با موسوی نداشته است و بعد از این دیدار هم ضمن انتقاد از برخی مسائل طرح شده در این جلسه می گوید: اینها ـ موسوی و کروبی ـ جلوتر از نوک بینی شان را هم نمی توانند ببینند. پیش‌بینی‌هایشان هم از همین دست است. با این رویه نمی توان جریان را مدیریت کرد.
به گفته این منبع مطلع وی در ادامه گفته است: من به اینها گفتم شما چطور مدیریت نظام را نمی بینید؟ چنان دست به اعتراض زدید که نه کسی می توانست این قطار را کنترل کند و نه می شد از این قطار پیاده شد.
خاتمی همچنین در این جلسه گفته است: موسوی لجاجت بی مورد دارد. متاسفانه سیاست را زنانه کرده اند. اقداماتی کردند که باعث حمایت اجانب و رویگردانی مردم از اصلاحات شد.
به گفته این منبع آگاه خاتمی همچنین از کروبی هم اظهار گلایه کرده و گفته است: بیانیه های کروبی برای تقابل با نظام نوشته شد که اشتباه محض بود. موسوی و کروبی جز به خیابان‌ها نمی‌اندیشند. این کارها به تشکل های اصلاح‌طلب ضربه می زند. بنیاد باران هم که دارد کار فرهنگی می‌کند، اما برخی از دوستان مصاحبه می کنند و طوری حرف می زنند که انگار بنیاد باران فعالیت سیاسی دارد.

لس آنجلس تایمز: ایران یک کلمه هم تغییر موضع نداده است

یک ارزیابی استراتژیک در آمریکا این است که تحریم ها موضع ایران را حتی به اندازه ای اندک تغییر نداده است.
به گزارش پایگاه اینترنتی «ایران هسته ای» پال ریشتر در مقاله ای به تاریخ 13 آبان 1389 در لس آنجلس تایمز نوشت: «تحریم های سهمگین قدرت های غربی تاکنون نتوانسته است رهبران تهران را به سازش بر سر برنامه هسته ای آن کشور مجبور کند.» ریشتر این موضوع را از یک دیپلمات آگاه نقل کرده است.
وی در ادامه مقاله خود ارزیابی این دیپلمات را «تکان دهنده» خوانده و نوشته است: «هرچند تنبیهات اقتصادی سبب بروز مشکلاتی برای ایران شده است، اما هیچ نشانه ای از سوی رهبران آن کشور مبنی بر ابراز تمایل برای کاستن از این فشارها به چشم نمی خورد. هرچند ایران به طور رسمی خواهان آغاز مذاکرات جدید بر سر پرونده هسته ای شده است، اما من حتی یک جمله مبنی بر تغییر در دیدگاه های سیاسی رهبران ایران در خصوص پرونده هسته ای نشنیده ام.»
به نوشته لس آنجلس تایمز، این دیپلمات سپس می گوید که ظاهرا تحریم ها نتیجه معکوس داده است: «برعکس، برخی از صداهایی که از دولت محمود احمدی نژاد به گوش می رسد، بر این اصرار دارند که هیچ امکانی برای تسلیم نیست و حتی لزومی برای برگزاری دیدار هم وجود ندارد.» لس آنجلس تایمز ادامه داد: دیپلمات یاد شده که در جمع گروهی از خبرنگاران سخن می گفت و به دلیل حساسیت موضوع نخواست نامش فاش شود، گفت «ما هنوز هیچ چیزی مشاهده نکرده ایم.»
این دیپلمات در ادامه حتی تاثیر تهدید نظامی بر تغییر محاسبات ایران را هم زیر سوال برده است. لس آنجلس تایمز می نویسد: وی گفت هیچ دلیلی وجود ندارد که تهدید به اقدام نظامی سبب تغییر دیدگاه تهران شود. صحبت از گزینه نظامی «رژیم ایران را به هیچ سویی نرانده است.»
یک سایت غربی:تنها راه موفقیت بر روند مذاکرات آینده پذیرش حق غنی سازی ایران توسط آمریکاست
سایت خبری دیپلمات طی گزارشی تنها راه موفقیت دور تازه مذاکرات میان ایران و گروه 1+5 را پذیرش حق غنی سازی ایران دانست.
رابرت دریفاس تحلیلگر این پایگاه اینترنتی با اشاره به اینکه احتمالا اواسط نوامبر دور جدید مذاکرات میان ایران و گروه 1+5 در ژنو یا وین آغاز خواهد شد نوشت: به نظر می رسد با توجه به استراتژی که دولت اوباما در این نشست پیش خواهد گرفت شکست این نشست تضمین شده است.
این گزارش افزود: تا زمانی که آمریکا اعتراف نکند ایران که از امضاکنندگان پیمان ان.پی.تی به شمار می رود حق دارد در خاک خود اورانیوم غنی سازی کند هیچ شانسی نمی توان برای موفقیت این گفت وگوها پیش بینی کرد.
دیپلمات با بیان اینکه تنها راه حل پذیرش حق غنی سازی ایران است یادآور شد: اوباما به رغم اینکه در بدو فعالیت خود به عنوان رئیس جمهور آمریکا در ژانویه 2009 چنین نشان داد که قصد دارد به ایران نزدیک شود هیچ گاه اعلام نکرده است که ایران حق دارد برنامه غنی سازی اورانیوم داشته باشد.
این گزارش در عین حال اضافه کرد: ژوئن گذشته سناتور «جان کری» که از افراد نزدیک به اوباما به شمار می رود و از سال 2004 زمانی که اوباما به عضویت سنای آمریکا در آمد مشاور وی بوده است، اخیرا در اظهاراتی گفته است ایران در حقیقت این حق را دارد.
این گزارش در پایان خاطرنشان کرده است: آنچه نگران کننده به نظر می رسد در حقیقت این است که آمریکا هیچ چیز جدیدی برای ارائه به ایران در دور جدید گفت وگوها آماده نکرده است.