حلقه لندن: کسانی که می گویند قطعا تقلب شده سلامت عقلی ندارند!

باید در سلامت عقلی کسی که قاطعانه بگوید در انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته تقلب شده، شک کرد.
این عبارت نه از اکبر گنجی که اخیرا ادعای تقلب را به چالش کشید، بلکه تحلیل سایت جرس وابسته به حلقه لندن است. جرس ضمن اشاره به پیروزی نامزد مورد حمایت لولا داسیلوا (دیلما روسف) در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری برزیل، مدعی شده که در ایران هم باید انتخابات به دور دوم می کشید و این نشانه ای است از این که «احتمال» تقلب وجود دارد! جرس در عین حال اشتباها دیک چنی (و نه مک کین) را رقیب اوباما در انتخابات 2 سال پیش ریاست جمهوری آمریکا معرفی می کند و می نویسد: در آن انتخابات هم مانند نمونه برزیل، با وجود غلبه گسترده شعار تغییر، فاصله آرای اوباما و دیک چنی ]؟![ مشابه با وضعیت برزیل بود.
نویسنده جرس با اذعان به اینکه به تدریج واژه تقلب از بیانیه ها و سخنرانی های کسانی چون موسوی حذف شد و «مهندسی انتخابات» جای آن نشست، اضافه می کند: زیر سؤال رفتن بحث تقلب یا تشکیک در ابعاد و مختصات آن، به ماهیت وجودی و ایجابی جنبش سبز لطمه ای وارد نمی کند. کسانی که عامل تقلب را مردود می دانند باید توضیح دهند چه عاملی سبب برانگیختن 10میلیون رای دهنده جدید شده که 7 میلیون آن طریق فعلی را برگزیده اند؟
جرس همچنین نوشت: هیچ شخصی نمی تواند وقوع تقلب را قاطعانه اعلام کند و در صورت وجود چنین شخصی باید در سلامت عقلی او شک کرد.]!![ قضاوتی که در این باب شده و می شود از روی شواهد و مدارک متقن یا تحلیلی ]!؟[ است که بسیاری از آن به شیوه برخورد حاکمیت با معترضین بازمی گردد.
تحلیل اخیر ارگان حلقه لندن (اتاق فکر فتنه سبز در خارج) در حالی است که سازمان دهندگان فتنه در داخل و خارج، قطعیت وقوع تقلب را مبنای ایجاد آشوب و اردوکشی خیابانی قرار داده بودند و با ضرس قاطع از تقلب 11میلیونی!! سخن می گفتند که بنابر حکم اخیر جرسی ها، باید قبل از هر بحث دیگری در سلامت عقلی آنها شک کرد (همچنان که چندی پیش تاج زاده تصریح کرد من به عنوان کسی که در برگزاری انتخابات سابقه دارد می گویم ما انتخابات را باخته ایم و 11میلیون تقلب امکان ندارد).
از سوی دیگر باید پرسید چه کسی گفته امر واقع و حقیقت رای مردم را باید با تحلیل های قالبی و توهم آمیز ذهنی محک زد و مثلا نتیجه انتخابات ایران باید عین نتیجه انتخابات برزیل را تداعی کند؟! آیا مثلا انتخابات برزیل که به دور دوم رفت، با انتخابات آمریکا که در همان مرحله اول پایان یافت عینا یکسان بود؟! و اگر قرار باشد نتایج انتخابات یک خط مستقیم از پیش طراحی شده باشد- آن گونه که جرسی ها ادعا می کنند- دیگر چه نیازی به انتخابات است؛ طبق همان فرمول می شود منتخب جدید را «منصوب» کرد! همچنین باید گفت «شواهد تحلیلی» چه صیغه ای است که با آن می توان جلوی رای اکثریت 25میلیونی ایستاد و استبداد رای و آشوب و قانون شکنی را توجیه کرد؟!
اما درباره افزایش مشارکت عمومی و نیز افزایش رای رئیس جمهور منتخب به نسبت آرای دوره قبل، سند روشن، خدمتگزاری و عدالت خواهی و آمیختگی دولت و رئیس جمهور با مردم است که طبیعتا باعث امید و اطمینان و اعتماد عمومی- هم نسبت به اثرگذاری انتخابات و هم نسبت به عملکرد دولت و رئیس جمهور- شد. چطور وقتی رای آقای خاتمی از 20 میلیون به حدود 22 میلیون رسید کسی از همین حضرات فتنه گر نگفت تقلب شده اما حالا که همان جریان، خیانت خود را بعد از یک دهه علنا آشکار کرده و شکست خورده اند، باید گفت تقلب شده؟ چه کسی این منطق یک بام و دو هوا را باور می کند؟
اصل سخن همان است که جرسی ها - با وجود هو شدن اکبر گنجی- به آن اشاره کرده اند «باید در سلامت عقلی کسی که قاطعانه می گوید تقلب شده شک کرد». اما اگر احتمال تقلب جای قطعیت تقلب نشانده شد باید پرسید چگونه می توان با طرح یک احتمال بی پایه 8 ماه تنش و اغتشاش و آشوب را به یک کشور و ملت تحمیل کرد و درباره مستند آن مثلا گفت که معنی ندارد وقتی شوهر من فرزند آذربایجان و داماد لرستان است، مردم این مناطق به کس دیگری رای داده باشند!