آقای رئیس جمهور! از شما انتظار دیگری بود

اظهارات پریشب رئیس جمهور درباره بدحجابی و مبارزه نیروی انتظامی با مفاسد اخلاقی و اجتماعی تحت عنوان امنیت اخلاقی و اجتماعی، انتقادبرانگیز شد.
احمدی نژاد در گفت وگوی مستقیم شبکه یک سیما منتقدان بدحجابی برخی خانم ها را مورد خطاب قرار داد و گفت: آنها باید خود را اصلاح کنند وقتی نابسامانی های اخلاقی پیش می آید همه مقصرند و مردها بیشتر از همه.
رئیس جمهور اضافه کرد: باور ما این است که هر کجا زن به صورت گسترده وارد شد اجتماع آنان بسیار سالم تر، صحیح تر و اخلاقی تر است. عده ای در هر دوره ای هرچند ماه می خواهند جنجالی در کشور برپا و برخورد کنند که بنده در همین جا به صراحت اعلام می کنم که ما مطلقا و از بنیاد با این موضوع مخالفیم.
احمدی نژاد تاکید کرد: البته این بدان معنا نیست که ما از عده ای که بطور سازمان یافته بخواهند مشکلات اخلاقی را در جامعه گسترش دهند، چشم پوشی کنیم بلکه باید با کار اطلاعاتی و شناسایی و قانونی آنها را بازخواست و مجازات کنیم.
وی افزود: برخی ها می گویند باید امر به معروف کنیم و این حرف درستی است اما قبل از امر به معروف باید پدیده ای در جامعه تبدیل به معروف شود و وقتی معروف شد و عموم جامعه گفتند این کار خوبی است با روش درست به او می گوییم این موضوع را رعایت کند. اما اگر کسی اصرار دارد سازمان یافته و با وصل به بیگانه ذهن جوانی را تخریب کند، کارش جداست.
احمدی نژاد گفت: محال است فردی، شخصیت کسی را تخریب کند و او حرفش را بپذیرد. باید با ادبیات امروز با نسل خود حرف بزنیم و مفاهیم مکتب را با بیان امروز منتقل کنیم.
رئیس جمهور گفت: اینها ربطی به دولت ندارد و دولت واقعا در این مسائل دخالتی ندارد؛ ما اینها را توهین می دانیم که زن و مردی در خیابان راه بروند و کسی بیاید بگوید نسبت شما چیست. هیچ کس حق ندارد در این مورد سؤال کند، این به معنای آن نیست که ما نابسامانی های اجتماعی را نمی بینیم و یا نباید اصلاح کنیم بلکه می گویم این روش، روش درستی نیست. اینها مال دولت نیست و آنها را قبول نداریم و تا آنجایی که بتوانیم برخورد و کنترل می کنیم.
درباره این بخش از مصاحبه رئیس جمهور باید متذکر شد اولا وقتی معروفی در حال خدشه و فراموشی یا منکری در حال غلبه است، امر به معروف و نهی از منکر تکلیف است و نمی توان با این توجیه که معروف،معروف نشده، دست از امر به معروف و نهی از منکر کشید ضمن اینکه برای اکثریت قاطع ملت ایران حجاب و عفاف یک معروف مسلم و بدحجابی و بی عفتی، یک منکر بزرگ است. ثانیا کار فرهنگی و ارشادی تناقضی با برخورد با مفاسد اخلاقی و اجتماعی متجاهرانه ندارد و به نام کار فرهنگی نمی توان اجرای قانون و پاسداری از مرزهای امنیت اخلاقی و عفت عمومی را تعطیل کرد یا پاسداران این مرزها را نکوهش نمود. اگر هم در اجرای قانون خطا و خللی دیده شد نمی توان اصل قانون را تعطیل کرد و از مجریان و ضابطان خواست به خاطر آن خطاها، اساسا تکلیف و مسئولیت خود را تعطیل کنند. ثالثا تجاهر و تظاهر به فساد در خیابان -حریم عمومی- با حریم خصوصی متفاوت است. کسی نمی تواند از حریم خصوصی افراد سؤال کند اما اگر عناصر قانون گریز و هنجارشکن اصرار بر ارتکاب بزه های اخلاقی و اجتماعی کردند، نه تنها بازخواست که در چارچوب قانونی باید مجازات هم کرد.
رابعاً برخورد با این نابهنجاری های سازمان یافته اتفاقا از جمله مسئولیت های حاکمیتی دستگاههای دولتی است و این بیان که ما دخالتی نداریم، نه تنها رافع مسئولیت نیست بلکه خدمات و تلاش های دولت خدمتگزار در سایر حوزه ها را نیز زیر سؤال می برد.
طبیعی است که بین مقولاتی مانند ارشاد، امر به معروف و نهی از منکر، تذکر و مبارزه با جرایم اخلاقی و اجتماعی تفاوت های مرحله ای وجود دارد و هر مرحله دارای مقتضیات و لوازم خود است اما این تفکیک نمی تواند توجیهی برای تعطیلی همه این تکالیف قانونی و شانه خالی کردن از بار مسئولیت باشد. ضمن اینکه به نظر می رسد متاسفانه برخی مشورت های غلط در این زمینه به رئیس جمهور محترم داده می شود که با بنیان اسلامی و انقلابی تفکر ایشان در تضاد است. برخی گمانه ها حاکی از آن است که جریانی می کوشد به ایجاد بدگمانی میان علما و متدینین با رئیس جمهور خدمتگزار دامن بزند و نتیجه این بدگمانی را در آغوش فتنه گران بریزد.