ژولیت بینوش بازیگر فیلم سینمایی جدید عباس کیارستمی میشود، این جمله را در این دو سال اخیر بارهای بار شنیدهایم و امروز عکس او را در صفحه نخست روزنامه شرق میبینیم تا شاهد تکمیل ویژهنامههای این چند وقت برخی رسانهها برای این بازیگر لهستانیتبار باشیم.
اصولا در دوره معاصر هنرمندان دستمایههای تبلیغی مناسبی برای بازیهای سیاسی شدهاند و کمتر میتوان آنها را خارج از یک دستهبندی و با نگاهی آزاد دید.
اینجا سوالی که پیش میآید این است که بازیگری که اگر بدون لحاظ نمودن حرفه بازیگری او، از لحاظ اخلاقی فاصله بسیاری زیادی را با فرهنگ ما دارد، چگونه بر صفحه نخست روزنامه رسمی ما میآید؟
آیا نقش او در یک فیلم سینمایی یا جایزهها اوست که ما را به این امر مجاب میکند یا نگرشی سیاسی این افراد است که بدون هیچ دغدغه فرهنگی تنها جایزه کن را بهانهای برای پرداختن به خواستهای خود میکند.
آیا میتوان تصاویر این بازیگر را در پوشش خاص خود دید! و گریههای او را برای جعفر پناهی یک دغدغه فرهنگی و خارج از یک بازیگردانی سیاسی دید؟ تصاویر که شرق هم نمیتواند از آنها استفاده کند و باید همان در غرب دیدشان.
فرهنگ دستمایهایست برای افرادی خاص و پیشبرد اهداف آنها. این واقعیت تلخیست که هنرمندان ما فاصله زیادی با جامعه خود دارند و این فاصله است که بینوش را به صفحه نخست شرق میآورد و هنرمندان ایرانی را به غرب.
گفتنیست که شرق در دوره قبلی انتشار خود نیز به دلیل تجلیل و انتشار مصاحبه ای با "ساقی قهرمان" که از فعالان همجنس بازی است، توقیف شده بود .
رحمانیان مدیرمسوول آن روزهای "شرق" در همان زمان با پذیرش این اقدام زشت روزنامه اش اعلام کرده بود که به دلیل این اشتباه دیگر حاضر به بازگشایی روزنامه شرق نخواهد بود.