برخی سیاسیون که در پازل آشوب اسرائیلی بازی کردند +عکس
تجمعات پراکنده در برخی خیابان‌های تهران در روز ۲۵ بهمن اگرچه به دلیل طراحی و برنامه‌ریزی خارجی و همچنین تطابق کامل با پازل سران رژیم صهیونیستی برای خلاصی از فشار افکار عمومی درباره انقلاب مردم مصر از سوی فعالان سیاسی به عنوان «آشوب اسرائیلی» نامیده شد اما برخی شواهد از همراهی و حمایت جریانات داخلی از این وافعه حکایت دارد.
البته حمایت و همراهی برخی جریانات و احزاب سیاسی از جریان فتنه و آشوب‌های خیابانی موضوعی نیست که بر کسی از مردم و یا فعالان سیاسی پوشیده باشد؛ چرا که اساسا برخی از همین گروه‌ها بودند که با سوءاستفاده از فضای احساسی پس از انتخابات سال گذشته، هوادارن خود را به خیابان کشاندند و زمینه را برای سوءاستفاده گروهک‌های تروریستی ضدانقلاب فراهم کردند تا خون تعدادی از هموطنانمان را بر زمین بریزند.
با این حال، برخی از این گروه‌ها حتی پس از مشخص شدن ماهیت واقعی آشوب‌ها و سران فتنه که به طور شفاف در هتک حرمت روز عاشورای حسینی مشاهده شد، باز هم به طراحی سناریوهای جدید برای احیای آن پرداختند؛ موضوعی که مشخص کرد اعضای این احزاب و گروه‌ها خود نیز همدست میرحسین موسوی و مهدی کروبی در اجرای سناریوهای ضدانقلابی به شمار می‌آیند.
در میان این گروه‌ها، دو حزب وجود دارند که پافشاری عجیب و البته معناداری در همراهی، هدایت و برنامه‌ریزی برای آشوب‌های خیابانی دارند؛ مساله‌ای که ردپای آن در تجمعات ۲۵ بهمن که با خشم و نفرت گسترده عمومی به دلیل شهادت دو نفر از هموطنان روبرو شد هم دیده می‌شود: «مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم» و «مجمع روحانیون مبارز»
1 - مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم
جریان اصلاحات تلاش گسترده‌ای را برای ایجاد یک جریان حمایتی از خود در حوزه علمیه قم راه‌اندازی کند اما نداشتن پایگاه ایدئولوژیک و مقبولیت عمومی در حوزه سبب شد تا این جریان سیاسی دست به حمایت از یک تشکل خودساخته بزند و اعضای آن را به عنوان حامیان خود در حوزه علمیه قم و پشتوانه فکری اقدامات خود معرفی کند.
پوشش گسترده تمام اقدامات و بیانیه‌های منتسب به مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم و رسانه‌ای کردن اظهارات اعضای آن یکی از رویکردهای اصلاح‌طلبان برای کسب مشروعیت ظاهری در اذهان عمومی بود؛ تا جایی که برخی سیاسیون اعلام کردند از این مجمع علیه فضای غالب و حاکم بر حوزه‌های علمیه استفاده‌های سیاسی و ابزاری صورت می‌گیرد.
از اعضای اصلی این تشکل که در ابتدای تاسیس خود همراه با مجمع روحانیون مبارز تهران بیانیه‌های مختلفی صادر می‌کردند، می‌توان به «عبایی خراسانی»، «ایازی»، «سیدحسین موسوی‌تبریزی»، «فاضل میبدی» و «بیات زنجانی» اشاره کرد.
اسدالله بیات زنجانی
سیدحسین موسوی تبریزی
فاضل میبدی
با این حال و درحالی که سران اصلاحات تلاش گسترده‌ای کردند تا این مجمع را پر و بال بدهند و از آن به عنوان یک ابزار موثر در چانه‌زنی‌های سیاسی استفاده کنند، بررسی فضای حوزه و طلاب مشغول به تحصیل در آن مشخص می‌کند که این جریان در دستیابی به اهداف موردنظر خود ناکام بوده است؛ تا جایی که حجت‌الاسلام روانبخش درباره این مجمع می‌گوید: «از زمانی که این جریان به راه افتاد، هیچگونه تاثیرگذاری بر حوزه نداشته و جمعیت این مجمع در همان ۶ - ۵ نفر اولیه باقی ماند. در همان زمان هم که ما در مقابل جریان‌های مدعی اصلاحات، راهپیمایی‌های عظیمی به راه می‌انداختیم، آن‌ها حتی قدرت برگزاری یک تجمع ۵۰ نفره را هم نداشتند.»
همراهی این مجمع با آشوب‌های پراکنده 25 بهمن از انتشار اولین اطلاعیه آن در حمایت از مواضع ضدانقلابی میرحسین موسوی و مهدی کروبی آغاز و به تجلیل از فتنه‌گران و سکوت در برابر شهادت دو نفر از هموطنان در این حوادث ختم شد؛ البته اعضای این مجمع کماکان به صورت گسترده ارتباط خود با سرتن فتنه را حفظ کرده و حتی جلسات دیدار حضور نیز داشته‌اند.
2 - مجمع روحانیون مبارز
این مجمع در سال ۱۳۶۶ و به دنبال انشعاب از جامعه روحانیت مبارز تشکیل شد. اعضای مجمع روحانیون مبارز، مهدی کروبی و محمد موسوی خوئینی‌ها را به عنوان رئیس و برنامه‌ریز جلسات و مواضع خود برگزیدند. همچنین روزنامه «سلام» به عنوان ارگان رسمی اطلاع‌رسانی این تشکل سیاسی فعالیت می‌کرد که توقیف آن در سال ۷۸ به دلیل انتشار اسناد محرمانه امنیتی، سبب ایجاد غائله شبه دانشجویی ۱۸ تیر شد؛ حادثه‌ای که رهبر معظم انقلاب در سخنان خود تاکید کرده‌اند ریشه‌های فتنه در آن خشکانده نشد.
علاوه بر فتنه ۱۸ تیر، بسیاری از فعالان سیاسی معتقدند اقدامات ساختارشکنانه و غیرقانونی این مجمع که با تایید فتنه‌گران همراه بود، یکی از عوامل اصلی پدید آمدن و شکل‌گیری فتنه ۸۸ بوده است.
به عنوان مثال، با وجود تاکید صریح بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران مبنی بر خودداری از تجمعات و راهپیمایی‌های بدون مجوز و لزوم برخورد همه مسئولان و مردم با این مساله و نیز سخنان فصل الخطاب رهبر انقلاب در خودداری از ادامه لشکرکشی‌های خیابانی، مجمع روحانیون مبارز عامل اصلی ایجاد آشوب شب ۳۰ خرداد سال گذشته که منجر به کشته و زخمی شدن ده‌ها تن از مردم شد، شناخته شد.
این گروه سیاسی همچنین در برابر شعارهای انحرافی جریان مطلوب خود نظیر «نه غزه، نه لبنان» و «جمهوری ایرانی» که حمله به دستاوردهای امام ارزیابی شد، حمایت کرد. نقش علی اکبر محتشمی‌پور، از اعضای مجمع روحانیون، در این باره بارز بود. اعضای این مجمع حتی در جریان هتک حرمت عکس بنیانگذار جمهوری اسلامی هم نه تنها این اقدام را محکوم نکردند، بلکه به حمایت از توهین کنندگان پرداختند.
علاوه بر «سیدمحمد خاتمی» که به عنوان یکی از سران فتنه از سوی مردم معرفی شده، «موسوی خوئینی‌ها»، «علی‌اکبر محتشمی‌پور»، «موسوی لاری»، «امامی جمارانی» و «موسوی بجنوردی» از دیگر اعضای خبرساز مجمع روحانیون هستند که از زمان آغاز فتنه ۸۸ جلسات پنهانی مختلفی برگزار کرده‌اند.
سیدمحمد خاتمی
سیدعلی‌اکبر محتشمی‌پور
سیدمحمد موسوی خوئینی‌ها
سیدعبدالواحد موسوی لاری
سیدمهدی امام جمارانی
مجید انصاری
سیدمحمد موسوی بجنوردی
سیدسراجالدین موسوی
مجمع روحانیون که از ابتدا به عنوان یکی از همراهان اصلی فتنه و آشوبگران شناخته می‌شد، در جریان حوادث ۲۵ بهمن هم به کمک موسوی و کروبی آمد و چند روز پیش از سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران در روز ۲۲ بهمن، صراحتا از تجمع انحرافی در یک روز دیگر استقبال کرد و از حامیان خود خواست تا درخواست کاخ سفید را که از سوی سران فتنه بیان شده بود، اجابت کنند.
این همراهی تا جایی پیش رفت که حتی منابع خبری از بازداشت پسر موسوی لاری در آشوب‌های این روز خبر دادند؛ خبری که وی تاکنون آن را تکذیب نکرده و با سکوت خود به تایید آن پرداخته ولی حاضر به ارائه توضیح درباره علت حضور فرزند خود در میان جماعت ضدانقلاب نشده است.
حتی پس از وقایع اخیر هم اعضای مجمع مجددا به حمایت از آن پرداختند و اغتشاشات این روز را نشانه حمایت جریان حامی خود از انقلاب اسلامی در منطقه نامیدند!
با توجه به همین اقدامات ساختارشکنانه و ضدانقلابی این دو حزب است که فعالان سیاسی معتقدند که با این دو تشکل نیز باید همان برخوردی را داشت که کمیسیون ماده ۱۰ احزاب نسبت به دو حزب «مشارکت» و «مجاهدین انقلاب» در پیش گرفت؛ یعنی بررسی تخلفات گسترده اعضای آن در در جریان حوادث سال گذشته و انحلال از طریق مراجع قانونی و قضایی.
شبکه ایران
